Galerij

Gerestaureerde trapauto's

EDF

Frankrijk

De geschiedenis van EDF

Devillaine Frères was een Franse fabrikant van trapauto’s en speelgoed, actief in de jaren '50 en '60. Ze waren bekend om hun gedetailleerde en kwalitatief hoogwaardige trapauto’s die vaak replica’s waren van populaire automodellen uit die tijd.

De trapauto’s van Devillaine Frères zijn tegenwoordig gewilde verzamelobjecten, vooral vanwege hun historische waarde en de nostalgie die ze oproepen.

Hoewel er niet veel gedetailleerde informatie beschikbaar is over de geschiedenis van Devillaine Frères zelf, is het duidelijk dat hun producten een blijvende indruk hebben achtergelaten op de wereld van verzamelbare trapauto’s en de herinneringen van degenen die het geluk hadden ermee te spelen.

Eureka

Frankrijk

De geschiedenis van Eureka

 

Eureka was een Franse fabrikant van trapauto’s die actief was in de eerste helft van de 20e eeuw.

De geschiedenis van Eureka trapauto’s begon kort na de ontwikkeling van de eerste auto’s aan het einde van de 19e eeuw. Deze vroege trapauto’s waren speelgoed voor de kinderen van de rijken en waren zeker niet goedkoop.

In de jaren twintig en dertig werden trapauto’s steeds luxer uitgevoerd met werkende verlichting en claxons, en leken ze soms naadloos op de echte productiemodellen. Na de Tweede Wereldoorlog, toen staal weer beschikbaar werd voor de productie van consumentengoederen, ontstond er een nieuwe interesse in trapauto’s en groeide het aantal modellen dat als trapauto beschikbaar was. In de jaren zestig was er een overvloed aan trapauto-modellen, die tot dan toe nog steeds van staal gemaakt werden.

De trapauto’s van Eureka zijn tegenwoordig gewilde verzamelobjecten en worden gewaardeerd om hun historische waarde en vakmanschap. Ze zijn een herinnering aan een tijdperk waarin speelgoed een weerspiegeling was van de technologische en culturele ontwikkelingen van de samenleving.

 

Eureka Bugatti 1928

De Eureka Bugatti trapauto is een bijzonder stuk speelgoedgeschiedenis. Eureka, een Franse fabrikant van kinderspeelgoed, stond bekend om zijn hoogwaardige trapauto’s van geperst staal.

Voor 1931 werden er al meer dan 20.000 trapauto's geproduceerd. Het meest bekende model was de BB-28.
De “Baby Bugatti”, een trapauto die gemodelleerd was naar de luxe Bugatti Type 52. 
Deze trapauto's werden in beperkte oplage geproduceerd ene waren exclusief beschikbaar. De Baby Bugatti’s van Eureka waren prachtig afgewerkte trapauto’s met een crankaandrijving die tot de beste in hun soort behoorden.

Deze trapauto’s zijn tegenwoordig zeer gewild bij verzamelaars en liefhebbers van vintage speelgoed en klassieke auto’s. Ze worden geprezen om hun uitzonderlijke staat en lijken vaak het product van een zorgvuldige restauratie.

Ferbedo

Germany

De geschiedenis van Ferbedo

Ferbedo is een Duits bedrijf dat werd opgericht in 1898 door Ferdinand Betz. Aanvankelijk was het bedrijf gespecialiseerd in de productie van metalen veren voor de textielindustrie. In de jaren '30 van de vorige eeuw begon Ferbedo echter met de productie van speelgoedauto's, waaronder trapauto's.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de productie van speelgoed stilgelegd en richtte Ferbedo zich op de productie van onderdelen voor de oorlogsindustrie. Na de oorlog hervatte het bedrijf de productie van speelgoedauto's en trapauto's. In de jaren '60 werd Ferbedo een van de grootste fabrikanten van trapauto's in Europa.

Ferbedo bleef innoveren en introduceerde in de jaren '80 van de vorige eeuw de eerste trapauto's met kunststof delen. Deze waren lichter en duurzamer dan de traditionele metalen trapauto's.

Vandaag de dag is Ferbedo nog steeds actief in de productie van speelgoedauto's en trapauto's, evenals andere buitenspeelgoedproducten. Het bedrijf staat bekend om de hoge kwaliteit van haar producten en de innovatieve ontwerpen.

MG Morrelet Guerineau

Frankrijk

De geschiedenis van MG

Morellet Guerineau, vaak afgekort tot MG, was een Franse fabrikant van kinderspeelgoed en trapauto’s. Het bedrijf werd opgericht in Cholet en stond bekend om zijn hoogwaardige en gedetailleerde trapauto’s die de echte auto’s van die tijd nabootsten1.

De geschiedenis van Morellet Guerineau is interessant omdat het bedrijf niet alleen speelgoed produceerde, maar ook een rol speelde in de bredere culturele en industriële ontwikkelingen van Frankrijk. De oprichter, Alexis Guérineau, was de grootvader van François Morellet, een bekende Franse kunstenaar die bekend stond om zijn abstracte geometrische werken. François Morellet was ook betrokken bij het familiebedrijf van 1948 tot 1975, wat aantoont dat de creatieve en industriële werelden vaak met elkaar verweven waren2.

In de jaren '60 produceerde Morellet Guerineau een bijzonder model trapauto, geïnspireerd door de Ferrari Dino 156 F1 uit 1961, ook wel bekend als de “Sharknose”. Dit model was een eerbetoon aan de beroemde racewagens en werd zelfs met toestemming van Enzo Ferrari, de oprichter van het Italiaanse automerk, geproduceerd3.

De trapauto’s van Morellet Guerineau zijn tegenwoordig zeer gewild bij verzamelaars en liefhebbers van vintage speelgoed, vanwege hun historische waarde en de kwaliteit van het vakmanschap. Ze vertegenwoordigen een tijdperk waarin speelgoed niet alleen voor vermaak zorgde, maar ook de verbeelding en aspiraties van een generatie weerspiegelde.

 

MG Ferrari 1566 F1 "Sharknose"

De MG F1 Sharknose trapauto is een replica van de Ferrari 156 F1 racewagen, geproduceerd door Morellet Guerineau (MG) rond 1961. Deze trapauto's zijn gemaakt van metaal en zijn zeer gewild bij verzamelaars vanwege hun historische waarde en zeldzaamheid. Ze staan bekend om hun gedetailleerde ontwerp dat nauwkeurig de originele Formule 1-wagen nabootst. De trap- en stuurmechanismen zijn compleet en werkend, en ze komen vaak in de klassieke Rossa Corsa kleur. Sommige modellen hebben zelfs nog de originele velgen, banden en wielspinners¹. Door hun authenticiteit en vakmanschap kunnen deze trapauto's een aanzienlijke waarde hebben en zijn ze een prachtige aanvulling op elke collectie of als decoratief stuk in een showroom of privéruimte.

MG Lotus F1

De geschiedenis van Tri-ang

In 1913 verhuisde G. & J. Lines naar een nieuwe locatie genaamd Thistle Works in Down Lane, Tottenham in Noord-Londen.

Ze kochten vier en een halve hectare land, compleet met privé-spoorlijnen, en bouwden een nieuwe fabriek. G. & J. Lines zette de handel voort,

tot de dood van Joseph Lines in 1931.

In 1919 keerden de drie zonen van Joseph Lines, William, Arthur en Walter, die sinds hun schooltijd in het bedrijf van hun vader hadden gewerkt, terug uit de Eerste Wereldoorlog.

In 1919 keerden William, Arthur en Walter Lines terug uit de Eerste Wereldoorlog om een nieuw bedrijf op te zetten en in hetzelfde jaar werd Lines Brothers Limited geboren. 

Het eerste speelgoed gemaakt door Lines Brothers werd ontworpen door Walter Lines.

In 1921 vestigden Lines Brothers zich in Ormside Street aan de Old Kent Road in Zuid-Londen. Ze kregen al snel klanten zoals Harvey Greenacre & Co. Ltd.van Durban, Zuid-Afrika en het Londense warenhuis Harrods.

In 1924 ging het zo goed met Lines Brothers dat ze hun 533 medewerkers moesten verhuizen naar een nieuwe, meer hightech fabriek in Merton, Zuid-Londen.

Ze registreerden Tri-ang Toys als hun merknaam - een driehoek bestaat uit drie lijnen (drie Lines-broers) - en de fabriek kreeg de naam Tri-ang Works.

Vanaf dat moment is Tri-ang een bekende producent van metalen speelgoed waaronder,treinen, auto's en poppenhuizen.

Tri-ang is nog steeds zeer gewild onder de verzamelaars.

Meer over deze bijzondere Triang

Deze bijzondere Triang T45 uit de jaren '60 is geweest van Rop Ranzijn, een Nederlandse kunstenaar.

Ranzijn begon zijn verzameling in 2009, toen hij onder meer de trapauto-collectie van oud-voetballer Marc Overmars kocht.
Overmars had de karretjes tijdens zijn voetbalcarrière letterlijk over de hele wereld gevonden en mee naar huis genomen.
Daaruit bleek wel dat de trapauto een wereldwijd fenomeen was geworden. Ranzijn had al sinds zijn eigen jeugd een passie voor de trapauto en knapte de collectie trapauto’s binnen enkele maanden op. In 2010 wijdde de Kunsthal in Rotterdam een expositie aan de collectie.
Vijftig originele trapauto’s uit de jaren dertig tot en met vijftig waren er maandenlang te zien, waaronder een Citroën DS, een Jaguar E-type, een Rolls Royce, een Russische Moskvitch en natuurlijk deze zwarte Triang T45.

            Torck

              België

De geschiedenis van Torck

Deinze was in de eerste helft van de 20e eeuw een industrieel centrum van speelgoed en kinderwagens. Verschillende fabrieken vonden hier hun productieplek en de stad werd ook wel het Neurenberg aan de Leie genoemd. Torck is een van die speelgoedfabrikanten en werd opgericht in 1887. Er werden trapauto’s, kinderstoelen, poppenwagens, fietsen, driewielers en ook kinderwagens gemaakt. Het bedrijf ging onder meer door de opkomst van plastiek en door concurrentie uit het buitenland in 1971 failliet.

De gebouwen waar Torck huisde, vlakbij het station van Deinze, werden later nog gebruikt door speelgoedfabrikant Beeusaert en door Romico, maar werden in 2018 gesloopt. Vandaag is de opbouw van een woonwijk aan de gang op deze locatie. Enkel de boog met de kenmerkende naam wordt bewaard en zal later geïncorporeerd worden in de gebouwen.

Een leuk weetje: de familie Torck was ook mede-oprichter van de lokale voetbalclub die tot op de dag van vandaag bestaat én het goed doet: KMSK Deinze! Andere herinneringen aan de rijke speelgoedindustrie van Deinze vinden we in de feestzaal Souplex, waar meer dan een halve eeuw geleden de laatste kinderwagen van de band rolde maar waar vandaag deze industriële site omgebouwd werd tot een multifunctioneel complex.

Torck is vandaag de dag een zeer gewild en waardevol verzamel object.

Giordani

Italië

De geschiedenis van Giordani

 Het verhaal van Ditta Raffaele Giordani leest als een roman vol weemoed en volharding. In het begin van de twintigste eeuw nam Pietro Giordani de smidse over die zijn vader Raffaele rond 1885 opgericht had. Pietro was een pientere Italiaan die vroeg de mogelijkheden van de opkomende fiets in Italië zag. Fietsen werd in het begin van de twintigste eeuw een echte hype omdat zo grotere afstanden konden afgelegd worden in een kortere tijd. De eerste stap van ‘people on wheels’ was gezet. Zo werd hij één van de eerste fietsfabrikanten in Italië. Ook dacht hij vrijwel meteen aan de kleinsten en maakte fietsen in kindermaten. Het werd meteen het meest populaire speelgoed in Italië. 

Professioneel ging het Pietro voor de wind maar in zijn privé was het andere koek. Hij had zelf een zwakke gezondheid en drie van zijn kinderen stierven op heel jonge leeftijd. In 1911 stierf hij zelf aan een longontsteking. Raffaele (genoemd naar de vader van Pietro) nam het bedrijf over op heel jonge leeftijd, samen met zijn broers. Hij had de pienterheid van zijn vader en breidde vlug het gamma van fietsen uit met o.m. kinderbuggy’s en tuinornamenten. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd hij vanwege zijn technische kennis opgevorderd om te werken in een wapenfabriek. Maar het brein van Raffaele stond nooit stil en na zijn shift voor het vaderland ging hij in zijn eigen fabriek werken aan prototypes van kinderbuggy’s en aan machineverbeteringen. Toen de oorlog was afgelopen stond hij meteen in pole position om de Italiaanse markt opnieuw te veroveren. Het was in die periode dat de eerste trapauto’s van Giordani het levenslicht zagen. Kort na de oorlog stierven ook zijn helpende broers. Raffaele zette het bedrijf alleen verder. Tegen het begin van de Tweede Wereldoorlog had het bedrijf ruim 1300 arbeiders in dienst. Maar toen kwam opnieuw de oorlog. Omdat de fabriek dicht bij het treinspoor lag, werd ze tijdens een bombardement verwoest. Alsof dat nog niet erg genoeg was, werd het weinige dat overbleef ook nog eens geplunderd door de bezetters. Maar nog voor de oorlog gedaan was, begon Raffaele opnieuw te produceren. Deze keer had hij een contract om hospitaalbedden te maken. En die waren zeker nodig op het einde van de oorlog. 

Samen met zijn vijf zonen bouwde Raffaele zijn bedrijf weer uit met als hoogtepunt de opening van hun nieuwe fabriekshal in Casalecchio di Reno, in het jaar 1961. Eén van die zonen, Pietro genaamd, hield zich enkel bezig met het ontwerp en de productie van trapauto’s. Ze waren zo mooi dat ze succesvol werden in heel de wereld. En uit die tijd stamt dus mijn nieuwste aanwinst in mijn collectie trapauto’s. Vandaag bestaat het bedrijf Giordani niet meer. In 1984 sloten de zonen van Raffaele definitief de deuren.